Papryka jako źródło witaminy C

Ojczyzną papryki są tropikalne regiony Ameryki i zachodnie Indie. Wyróżnia się dwa główne rodzaje tej rośliny. Słodka papryka charakteryzuje się łagodnym smakiem, dlatego może być spożywana na surowo lub po uprzednim poddaniu jej obróbce kulinarnej. Z kolei ostra papryka pełni funkcję przyprawy.

Papryka, ze względu na dużo zawartość witaminy C, pozwala utrzymać zdrową skórę, więzadła i kości. Co ciekawe, w 100 g zielonej papryki można znaleźć 2 razy więcej kwasu askorbinowego (wit. C) niż w takiej samej porcji pomarańczy. Z kolei czerwona papryka zawiera 3-krotnie więcej witaminy C niż pomarańcze, ponadto stanowi ona doskonałe źródło beta-karotenu, który w naszym organizmie ulega konwersji w witaminę A.

Przypuszcza się, iż papryka chroni przed rakiem. Wynika to z dużej zawartości bioflawonoidów i beta-karotenu. Wymienione związki neutralizują wolne rodniki i tym samym chronią organizm przed rozwojem choroby nowotworowej.

Najczęściej sięgamy po zieloną paprykę, która jest w pełni rozwinięta, ale nie zakończyła jeszcze procesu dojrzewania. Wosk pokrywający skórkę zielonej papryki sprawia, iż jest ona ciężkostrawna. Jednocześnie chroni ją przed infekcją bakteryjną i grzybiczą. To za sprawą wosku możemy dłużej przechowywać paprykę.

PS Jaka jest Wasza ulubiona papryka? Ja najchętniej sięgam po chilli:)

karminowe.usta